It is never too late to be what you might have been

It is never too late to be what you might have been

3 min read

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Archytam? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam.

Non enim iam stirpis bonum quaeret

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Cur post Tarentum ad Archytam? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo.

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia.

An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere.

Good morning Photo by Alex Geerts on Unsplash

  1. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem.
  2. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur.
  3. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest fructu habendus.

An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere.

The longer I live, the more I realize that I am never wrong about anything, and that all the pains I have so humbly taken to verify my notions have only wasted my time!

George Bernard Shaw

Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Longum est enim ad omnia respondere.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Cur post Tarentum ad Archytam? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus.

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Neque enim disputari sine.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Archytam? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum negat enim.